de spaghetti ontrafeld

Maar hoe het ook zij, het geldt ook voor elk van u afzonderlijk: een man moet zijn vrouw liefhebben als zichzelf, en een vrouw moet respect hebben voor haar man.
uit de Bijbel ~ Efeze 5:33

Zelfs na ruim vijftien jaar huwelijk snap ik er nog maar bar weinig van, meest van de tijd. Toch zijn er een paar dingen met betrekking tot ons huwelijk die ik zeker weet. Bijvoorbeeld dat the husband van me houdt. Dat vind ik reuze fijn, maar ook heel belangrijk om te weten. Een ander ding dat ik weet over het huwelijk is dit: in de Bijbel, in Efeze 5 vers 33, vraagt God aan vrouwen om hun man te respecteren. Grappig hè? Wat wij vrouwen belangrijk vinden is weten dat onze man van ons houdt. Weet je dat onze mannen het belangrijk vinden dat wij hem respecteren?!

Maar wat is dat dan eigenlijk, respect? Je man respecteren? En is dat wel echt zo grappig? Leuk dat the husband mij lief heeft, (he better does!), maar dat ik hem moet respecteren? Altijd? Ook als hij voor de zoveelste keer een enorme stapel wasgoed naast zijn kant van het bed heeft verzameld? Als hij weer voor de zoveelste keer op zaterdagochtend zo sloom is, omdat hij tot diep in de nacht computerspelletjes heeft zitten spelen? Ook als hij na een week eindelijk terug is van een werkreis, een week waarin ik in mijn eentje voor vier kinderen moest zorgen? Ja, sorry, dat zijn ongeveer de ergste scenario’s die ik kan bedenken waar ik moeite heb met the husband respecteren. Ik weet dat er onder jullie ook zullen zijn die meer denken aan: “Hem respecteren? Terwijl hij mij nooit opbouwt met zijn woorden?” “Hem respecteren? Terwijl hij te beroerd is om ook maar een hand uit te steken naar de kinderen of het huishouden?” “Hem respecteren? Terwijl hij nog steeds niet gekozen heeft om zijn pornoverslaving aan te pakken?” * Of dat het probleem meer bij jou ligt. “Hem respecteren? Ik weet niet eens of ik nog wel van hem hou..?” “Hem respecteren? Ik heb niet eens tijd voor mezelf! Ik heb mezelf opgesloten op het toilet om even een paar minuten voor mezelf te hebben en wat te lezen en dan ga je beginnen over dat ik mijn man moet respecteren!”

Laten we even rustig op onderzoek uitgaan voor je gelijk helemaal opgeeft.
We pakken de bijbel er nog eens bij.

…voor elk van u geldt dat ieder zijn vrouw moet liefhebben als zichzelf, en dat een vrouw ontzag moet hebben voor haar man. (De Nieuwe Bijbelvertaling, 2004/2007)

…en een vrouw moet respect hebben voor haar man. (Groot Nieuws Bijbel, 1996)

…de vrouw zie, dat zij den man vreze. (Statenvertaling)

Wow. Wat een beladen woorden. Respect, ontzag, vrezen.
Vrezen doet me denken aan: bang zijn, angst.
Is dat wat God mij hier verteld? Dat ik bang moet zijn voor mijn man? Dat ik respect moet opbrengen, dat zijn gezag me moet afschrikken?

Deze tekst is geschreven door Paulus, aan de kerkelijke gemeente in Efeze en mogelijk aan meerdere gemeenten. Paulus schreef zijn brief in het Grieks. En dus ging ik op zoek naar een Grieks lexicon. Het woord dat in de oorspronkelijk tekst is gebruikt is φοβέω (phobeo) afkomstig van het woord φόβος. Nou zal ik je direct verklappen, ik heb geen enkel verstand van de Griekse taal. Taal, welke dan ook, is nooit mijn sterkste kant geweest, heb geduld met me, als we hier samen zo doorheen worstelen.

Phobeo, is te vertalen naar vrezen, vrees. Ik, als zijn vrouw, moet dus the husband vrezen. Het spijt me, maar zegt God me hier echt dat ik mijn man moet vrezen? VREZEN?!

Van Dale zegt:
vrees, vre·ze (de; v(m); meervoud: vrezen) 1 angst, schrik 2 ontzag, eerbied: de vreze des Heren
vre·ze zie vrees
vre·zen (vreesde, heeft gevreesd) 1 bang zijn voor: we vrezen het ergste 2 ontzag hebben voor: God vrezen

Het kan aan mij liggen, maar ik ben door deze zoektocht nog niet echt gerust gesteld. Angst, schrik, bang zijn voor. En dat alles in dezelfde zin met ‘God vrezen’. Wat is dat dan toch?
Maar wat is dat dan toch. Dat vrezen? God vrezen?  Is dat bang zijn voor God? Voor zijn oordeel? Voor zijn macht? Voor zijn gezag? Voor zijn leiderschap? Nog eens terug naar Van Dale. God vrezen, staat er, is ontzag hebben voor Hem. Ontzag.

Het helpt mij altijd, om een enkele tekst in de Bijbel te snappen, om naar het geheel te kijken. Ken ik God als Iemand die graag wil dat mensen bang voor hem zijn? Dat we door angst aangejaagd op de vlucht gaan?
In de Bijbel vergelijkt God de liefde van een man voor zijn vrouw met die van Christus voor de kerk, dat is alle christenen, zijn kinderen! Dit doet Hij onder andere in het vers wat hier net aan voor af gaat, Efeze 5:32. God heeft zijn kinderen lief en op die manier moet ook een man zijn vrouw liefhebben. Gods kinderen horen bij Christus, zij vrezen Hem, en zo moet ik als vrouw ook the husband respecten.

Wacht even, God vergelijkt zijn liefde voor de kerk, zijn kinderen, met die van een man voor zijn vrouw. Is onze liefde voor onze man dan niet te vergelijken met hoe God zou willen dat wij als Christenen Hem liefhebben? Namelijk met eerbied, ontzag en waardering.
Dus als God zegt: Mrs. V. vrees the husband. Zegt Hij tegen me: behandel hem met eerbied, achting en respectvolle gehoorzaamheid, vereer hem.

Ik weet niet hoe het met jou is inmiddels, maar bij mij zit het toch niet helemaal lekker. Het is me nog niet helemaal duidelijk allemaal. Helemaal niet als ik het stuk brief lees dat vooraf gaat aan dit vers. Efeze 5:22-24.

Vrouwen, erken het gezag van uw man als dat van de Heer./Onderwerp u aan uw man als aan de Heer. Want een man is het hoofd van zijn vrouw, zoals Christus het hoofd is van de kerk. Christus is de redder van zijn lichaam, die kerk. Zoals de kerk het gezag van Christus erkent/ onderdanig is aan Christus, zo moeten vrouwen in ieder opzicht het gezag van hun man erkennen/ hun man in alles onderdanig zijn. (De Nieuwe Bijbelvertaling, 2004/2007, Groot Nieuws Bijbel, 1996)

Onderdanig. In alles! Yikes! Of wat dacht je van deze vertaling: Welnu, zoals de kerk zich schikt naar Christus, zo moet ook de vrouw zich in alles naar haar man schikken. (Willibrordvertaling, 1995)

Ik ben er van overtuigd dat ik niet de enige ben die hier rillingen van krijgt. Hier komt de angst wat mij betreft echt om de hoek. Angst om voetveeg te worden. Angst om mijn persoonlijkheid op te geven. Angst om een muurbloempje te worden die niet meer mee telt. Een slaafje die alleen maar rent en vliegt voor manlief. En hoe zit dat dan, onderdanig zijn in alles, vroeg mijn vriendin laatst, als ik nu toevallig gewoon meer een leiderstype ben dan hij?

Meiden? Hoe komen we aan zo verkeerd beeld? Aan zo’n vieze bijsmaak? Aan zo’n ongelooflijke misinterpretatie van deze tekst? Hoe kan het dat ik God lief heb, sterker nog, weet dat Hij mij liefheeft, en dan toch angstig wordt van woorden die Hij spreekt voor mij. Hij heeft me gemaakt, kan het dan zijn dan Hij verkeerde ideeën heeft over hoe ik het beste kan leven en mijn relaties vorm kan geven?
Laten we gauw verder kijken!

Erken het gezag van uw man, zoals dat van de Heer. En: Onderwerp u aan uw man als aan de Heer.

Wat is dat ook alweer? Onderwerpen aan God? Aan Zijn gezag?
Dat is Hem de plaats geven die Hij verdient. Hem prijzen, Zijn geweldigheid benoemen, Hem hoogachten, Hem vereren en waarderen. Hem boven alles plaatsen. Dankbaarheid tonen voor Zijn bescherming en zorg. Luisteren naar Zijn goede raad en dat opvolgen. Focussen op Zijn wil voor mij, dat mijn leidraad laten zijn in het leven.

Wat stond er? Onderwerp u aan uw man als aan de Heer.
Ah! Dus ik mag the husband de plaats geven die hij verdient. Hem prijzen, hem vertellen hoe buitengewoon hij is, hem hoogachten, hem vereren en waarderen. The husband boven alles plaatsen. Dankbaarheid tonen voor zijn bescherming en zijn zorg. Luisteren naar zijn raad. Focussen op zijn wens voor mij en dat een leidraad laten zijn voor de beslissingen die ik neem en de prioriteiten die ik stel.

Wacht even! Wie geeft mij de opdracht om the husband te respecteren? God.
Dus aan wie ben ik verantwoording schuldig? Aan God.
Ik doe het dus niet voor the husband! Ik doe het voor God. Om Hem te gehoorzamen.

Oke, ik geloof dat ik het begin te begrijpen. Om het zeker te weten leg ik het even terug bij God. Het gesprek ging ongeveer zo:
God, het is prima. Ik wil best die dingen allemaal doen. The husband boven alles plaatsen enzo. Maar ik neem aan dat dit niet 24/7 geldt? En vooral niet op die dagen dat the husband helemaal niet respect waardig is, toch?
stilte
God?
Lees het nog eens!
Vrouwen, erken het gezag van uw man als dat van de Heer, want een man is het hoofd van zijn vrouw, zoals Christus het hoofd is van de kerk, het lichaam dat hij gered heeft. En zoals de kerk het gezag van Christus erkent, zo moeten vrouwen in ieder opzicht het gezag van hun man erkennen.
Oké, oké, ik snap het. Er zijn geen uitzonderingen. Geen voorwaarden die aan the husband worden gesteld. Alleen een duidelijke opgave aan mij: respecteer de man die je van Mij hebt gekregen.
Ik doe het dus niet als eerste voor the husband, maar voor God, uit gehoorzaamheid aan Hem.

En wij, vrouwen, dan? Staat er dan niets voor mannen?
Ja, ook aan de mannen geeft God een gebod. Maar ik bespaar mezelf de moeite om daar al te diep op in te gaan. Ik verwacht niet dat veel mannen een mama-blog lezen. En daarbij vind ik het persoonlijk niet mijn taak als vrouw om mannen te onderwijzen op dat punt.

Het enige wat ik je nog kan meegeven is wat God nog meer hierover zegt. In 1 Petrus 3 vers 1 en 2.

Zo moet u, vrouwen, uw man onderdanig zijn. Sommigen van u hebben misschien een echtgenoot die het woord van God niet aanvaardt. Maar als hij bemerkt hoe zuiver het gedrag van zijn vrouw is en hoe vol ontzag voor God, zal hij erdoor gewonnen worden, zonder dat er een woord aan te pas is gekomen. (Groot Nieuws Bijbel, 1996)

Zelfs al leest je man nooit de Bijbel, interesseert het hem niets wat God zegt, zelfs dan vraagt God je te gehoorzamen door je man te respecteren.

Ik ga nu eerst weer even terug naar het Bijbelvers waarmee we begonnen.

Maar hoe het ook zij, het geldt ook voor elk van u afzonderlijk: een man moet zijn vrouw liefhebben als zichzelf, en een vrouw moet respect hebben voor haar man. (Groot Nieuws Bijbel, 1996)

Toen God ons deze opdracht gaf was dat niet om ons te pesten, het ons vrouwen onmogelijk te maken en angst aan te jagen voor onze man. Nee, het was om mij en the husband dichter bij elkaar te brengen. Om ons veilig te laten voelen in elkaars aanwezigheid, om ons een plek te geven waar we beschut konden groeien -lachend, huilend, met vallen, opstaan en elkaar weer verder helpend- naar de man en de vrouw zoals God ons bedoeld heeft. Of zoals Gary Thomas het verwoord: “To make us holy more than to make us happy”. God gaf mij deze richtlijn omdat Hij mij kent. Mijn Maker weet dat ik liefde nodig heb en diezelfde Maker, die the husband maakte, weet dat hij respect wil ontvangen. Niet van zomaar iemand, nee van mij. Zijn vrouw.

Zo, ik geloof dat we de spaghetti nu wel zo’n beetje ontrafeld hebben. Daarom duik ik gauw de keuken in om er een heerlijke, respectvolle saus bij te maken. Heb jij even tijd om eindelijk die poepluier van dochterlief te verschonen. Of heeft dat rapport voor je baas toch meer prioriteit? Hoe het ook zij: doe het nu! Want nadat je de volgende post hierover leest ben je zo geïnspireerd dat je alleen nog maar tijd wilt besteden aan je man respecteren!

* Ik heb het hier niet over psychisch of lichamelijk (huiselijk)geweld of wat voor vorm van misbruik dan ook. Daarvoor zoek je hulp! Wil je advies of hulp? Bel met Veilig Thuis op 0800-2000 (gratis en 24/7 bereikbaar), ga naar je huisarts en in geval van directe nood bel 112!