ik ben niet de allerbeste mama

Het is al laat in de avond als ik met #2 aan tafel zit. Ze is net terug van turnen en eet nog een bordje lasagne. Dit is het moment in de week dat we elkaar echt kunnen spreken. De rest is naar bed, het is stil in huis, zij is opgeladen door de uren sport en de positieve sfeer in de groep. Dit is ons moment van ontmoeting.

We spreken over de keuzes die voor ons liggen als gezin. Hoe alles voor- en nadelen heeft. Dat er geen goed en fout is. Dat er geen perfecte keuze is. We spreken over stappen die we als gezin hebben gezet in het verleden. Dat the husband en ik proberen de weg te vinden die goed is voor ons allemaal, wetend dat er niets compleet goed is en er altijd een stukje gebrokenheid is, in elke optie.

Het is hier, tussen twee happen lasagne en deze diepte dat ze zegt: “er is wel iets perfect hoor…”, ze kijkt me aan en terwijl ze haar armen om me heen slaat voor een hug vervolgt ze: “jij bent mijn perfecte moeder!”

Wow.

Vraag haar maar zelf: ze zal vertellen dat ik fouten maak. Ze zal vertellen dat ik soms boos wordt uit eigen frustratie en dat over hen uitgooi. Ze zal vertellen dat ik belangrijke afspraken soms mis en haar turnpakje niet altijd op tijd heb gewassen. Ze zal vertellen dat ik haar niet geleerd heb twee keer per dag haar tanden te poetsen en dat ze regelmatig te laat is op school. Ze zal vertellen dat ik vaak op mijn telefoon zit te kijken terwijl zij tegen me praten, dat ik soms zelfs tijdens het eten bezig ben met dat ding.

Ze zal veel meer falen, fouten en gebreken kunnen noemen.
Want ik ben niet de allerbeste mama ter wereld.

Ik ben niet de perfecte moeder.

Ik ben niet de allerbeste mama ter wereld.
Lange na niet.

Maar ik ben wel de mama die #1 aan het lachen maakt als ik hem kietel en die hem opbouwt als ik hem vertel dat ik van hem hou en hoe amazing hij is. Ik ben wel de mama die #2 mee neemt voor ijs en haar laat merken hoe belangrijk ze voor me is door met haar mee te lopen naar haar klas. Ik ben de mama die voor #3 zorgt en dichtbij haar ben, zelfs als ze TV kijkt, omdat ze dat graag wil. Ik ben de mama die naar alle wilde en enthousiaste ideeen van #4 luistert en om zijn slechte grappen lacht.

Ik ben niet perfect. Ik ben niet de allerbeste mama in de wereld. En ik ben blij dat mijn kinderen niet van me vragen dat ik me inzet voor die wedstrijd die wij mama’s soms makkelijk voor onszelf en elkaar organiseren.
Ook ben ik niet de allerslechtste mama ter wereld en word ik niet gemeten bij mijn mom failures. Waar wij als moeders dan opeens ook weer een contest van kunnen maken… Zucht!

Ik ben niet de allerbeste of de allerslechtste mama ter wereld.
Ik ben hun mama!
Ik ben hun mama. De mama die mijn kinderen nodig hebben. En die, met Gods hulp, genoeg ben voor hen. Om ze te leren fietsen. Om ze aan te moedigen. Eten voor ze te maken. Ze mee te nemen op een date. Om ze te vertellen over wie echt de beste parent is voor hen, hun Vader in de hemel.

Ik ben blij dat ik niet de allerbeste mama ter wereld ben. Dat ik die plaats niet hoef te verdedigen. Dat ik niet zelf daarvoor hoef te knokken om die naam hoog te houden, of dat mijn ego met die titel hoeft te worden opgehemelt.

En dat geldt ook voor jou.

Je bent niet de allerbeste mama.
Je bent zijn mama!
Je bent haar mama!
Dat is wat God je heeft gegeven. Dat is wat Hij van je vraagt. Om die mama te zijn.

Laten we het niet een supermom wedstrijd maken. Verlaag jezelf niet door #momfails te tellen. In plaats daarvan laten we bidden, om Gods hulp, zodat we de beste moeder kunnen zijn die onze kinderen nodig hebben.

Als #2 me “de perfecte moeder” noemt kan ik dat nemen als een schouderklopje om mijn eigen ego op te krikken. Of ik kan het wegschuiven als een keiharde leugen.
Maar ik kan het ook aannemen als bevestiging, als bemoediging, als knipoog van God, door de mond van mijn kind. Ik ben niet de allerbeste mama, maar wel de mama die voor deze kinderen mag zorgen, van ze mag houden en ze mag aanmoedigen.

En dus ben ik de perfecte mama voor hen.
Perfect. Met fouten en gebreken en al.

Lieve moeder, mooie vrouw.
Jij bent niet de allerbeste moeder.
Je bent de perfecte moeder voor jou kind!
Perfect. Met fouten en gebreken en al.