rustig dagje

Ik had een rustig dagje. Heb niet zoveel gedaan.
Geen was gedraaid en ook geen boodschappen gehaald. Geen opdrachten afgerond of gesprekken met de leerkrachten gevoerd.

Ik had een rustig dagje. Heb niet zoveel gedaan.
Voor dag en dauw stond ik op uit bed. Het huis voelde fris. De dag rook onbeschreven en naar avontuur.
Gauw ging ik naar beneden om ontbijt te maken en de lunchboxen te vullen. Daarna de kinderen gewekt, gekleed en klaar gemaakt voor de dag. Ze aangemoedigd en geduwd tijdens het fietsen naar de school.

Naar huis voor een warme bak koffie en een broodje. En dan gauw in de auto. Langs bij een vriendin.
Samen de diepte in, benoemend de schoonheid van het leven, de leegte van gemis.

De jongste weer van school gehaald. Eenmaal thuis een broodje gegeten. En toe gekeken hoe hij sprong.
Hoger en hoger, enthousiaster en enthousiaster op de trampoline.

Samen rommelden we wat aan in de woonkamer, die nogal een bende was.
Ik besloot dat -nu er bijkans meer eten onder tafel ligt, dan er per maaltijd op de tafel- het maar eens tijd was om te zuigen, dus dat deed ik tussendoor.
The husband, die deze week wat andere uren maakt qua werk, schoof even aan voor zijn ontbijt.
De kleuter wrong zich vakkundig tussen liefde en agendapunten door.

Ik belde de sportclub voor een kijkles voor #3 en stuurde een email om de afspraak voor #1 te bevestigen.

Toen de klok voorbij twee uur liep zaten we weer op de fiets. Door de miezerregen op naar het volle schoolplein.
Vele ouders en minstens zoveel kinderen, ik weet de mijne zo te vinden.
Paniek gesust: je bent nog op tijd voor de sport. Eerst naar huis voor een snack.

Terwijl de ranja naar binnen werd gegoten hoorde ik de verhalen aan. Susde een ruzie, voerde een pyschologisch gesprek en knuffelde ze plat.

Met dank aan de bezorgservice stond de keuken weer gevuld, de boodschappen zette ik in de kast.
Nog eerst de straat op en neer met de kleuter op zijn fietsje. De auto’s werden net ontweken en ook op tijd weg gedoken voor de hond.

Opeens waren ze alle vier voor 15 minuten even de deur uit. In stilte dronk ik thee en liet ik Zijn waarheid zinken in mijn hart.
Eenmaal allemaal weer thuis begeleidde ik de taken van ieder kind terwijl de krieltjes lekker bruinden, de vissticks opwarmden in de oven en de rode kool ontdooide in de pan.
Dat simpele maaltje -zeer geschikt voor een rustige dag!- aten we samen, voor ik ze allemaal versloeg met Quixx en een potje toepen.
Ik hielp #1 zijn agenda te beheren en we legden ze daarna allemaal in bed.

Zelf zal ik ook maar vroeg gaan slapen.
Nadat de vaat is opgeruimd, nog een restje werk wordt gedaan en ook omroep Max het mes van tafel weer heeft opgeruimd.

Ik had een rustig dagje vandaag. Heb niet zoveel gedaan.
Je had het vast niet gedacht, maar zelfs een moeder van vier kinderen heeft dat wel eens hoor!