Je kent ze vast wel, de “in dit huis-borden”.
In zwierige letters staat er bovenaan: Bij ons thuis, en dan volgt er een opsomming van wat er in het betreffende huis allemaal gebeurd. Vaak zijn het erg loflijke en bewonderenswaardige dingen. Met hier en daar een kleine kwetsbaarheid om het niet volledig onecht te laten lijken. Iets in de trant van maken we fouten en zeggen we sorry.
Ik weet nooit zo goed hoe ik die borden lezen moet. Is het een eerlijke weergave? Een stiekeme wens? Of is het een, in een gezinsvergadering, vastgesteld manifest, een streven dat je met elkaar hebt.
Soms verdenk ik de persoon die het bord heeft samengesteld en opgehangen er van dat hij of zij, op een soort -in huisdecoratie verhulde- passief agressieve manier er een dwingend advies mee wil afgeven.
Hoe dan ook, onder het mom ‘een moeder mag dromen’ overweeg ik het volgden bord boven onze eettafel te hangen.
Hahaha, die tenen lijken bij jullie echt een ding. Die van mij hebben de beentjes nog te kort. Gelukkig maar!